Herkese iyi günler! Sizlere bir sürprizimiz var, "miz" diyorum çünkü bu geceden sonra "biz" olduk.Biz gerçekten bu monoton hayattan ve düşünce kıtlığı yaşayan insanların arasında olmaktan hoşnut olmadık.Kafamızda o kadar cop darbesi vardı ki düşünemez hale geldik. Yazıp yazıp sildik,içimize attık ve izledik...Bunlara harflerin özgür ruhuyla 2 blog yazarı savaş açma kararı aldık. İnsanların düşünüp de ifade edemedikleri ya da ifade ederken korktukları karanlık odaları aydınlatmaya karar verdik.Biz iyiliklerimizle güçlenip keşkelerimizle tükenen 2 kafadar dostuz. Meteliksiz olabiliriz ama niteliksiz değiliz.
Sizleri daha doğrusu bizim gibi özgürlüğü hayat tarzı haline getirmiş siz sevgili okurları haftanın belirli günleri 2 bloga davet ediyoruz. Ortak yazılarımızı Melih Kotbaş ve Kaan Sürmeli adıyla birleştirip huzurlarınıza sunuyoruz. Bu yazıları http://kaansrml.blogspot.com/ ve www.melihkotbas.com' da ( Kafadar Blog kategorisinde) bulabileceksiniz! Şimdi ilk yazımız olan "Vazgeçip kaybettiklerim"le sizlerleyiz...
Sizleri daha doğrusu bizim gibi özgürlüğü hayat tarzı haline getirmiş siz sevgili okurları haftanın belirli günleri 2 bloga davet ediyoruz. Ortak yazılarımızı Melih Kotbaş ve Kaan Sürmeli adıyla birleştirip huzurlarınıza sunuyoruz. Bu yazıları http://kaansrml.blogspot.com/ ve www.melihkotbas.com' da ( Kafadar Blog kategorisinde) bulabileceksiniz! Şimdi ilk yazımız olan "Vazgeçip kaybettiklerim"le sizlerleyiz...
Kaan: Hiç bir şey bu hayatta gerçek kadar sıkıcı olamaz değil mi Melih? Yalnız kalmaktan çok daha kötü şeyler de var aslında.Bunu çok geç anlarız...Sevip de kaybetmek gibi dostum anlasana...
Melih: Katılıyorum dostum,bu aşk kumarını son kuruşuna kadar oynamıyorsan asıl mesele para değil,daha derinlerdedir...Sevip de kaybetmek değil asıl mesele kaybetme korkusundadır.
Kaan: O bende hiç yoktu biliyor musun? (dedi ve birasını yudumladı.Pis pis gülerek) Onda da yoktu...Bu yüzden ben onu değil o beni kaybetti.Bu hayatta biram,fıstığım ve biraz müziğim olsun gerisi hep gelmiştir zaten...
Melih: Sence hayata karşı acımasız değil miyiz? Ya da her şeyi bir biraya ya da bir avuç fıstığa bağlamak geleceğin azraili değil mi? Evet,kaybetme korkusu hayatım boyunca hep karşılaştığım lanet anlardan biridir.Fakat onu ne zaman kalbimde hissetsem o korku beni sardı ve beni kaybettirdi... Güzel ama güzellik kadar zor!
Kaan: Bu dünyada insan olmak o kadar rezil bir şeydi ki olup biten o kadar şey vardı ki bana tiksinçlik veriyordu sadece.Ve bu hayata bir daha gelsem kedi olmak isterdim(!) Bütün gün yer-içer kıçımı yalayıp uyurdum...Herkes,herkes! birbirini aynı sevmez dostum! Kimileri ömrün yettiği yere kadar severken kimileriyse sadece gururun yettiği yere kadar sever...
Melih: Gurur! Her 1 senedir karşılaşmak zorunda olduğum ve sınırlarının nerede bittiğini göremediğim enteresan bir duygu.Gurur aynı zamanda sevme gücü ve sadakat denklemidir.Ne kadar fazlaysa o kadar sabır,o kadar idare ve o kadar kabızlık duygusu verir insana... Hani vardır ya "aşkta gurur olmaz" denilen şey... Öyle bir vardır ki,seni ya yerin dibine ya da gökyüzünün bilinmeyen katmanlarına savurur...
Kaan: Hayat o kadar lanet bir şey ki dostum,sustuğunda konuşmadığın için pişman eder,konuştuğunda ise susmadığın için kahreder! İşte bu yüzdendir sevip de vazgeçmeler...Ben bir kumar oynuyorum ama asla bu kumarı kaybetmeyeceğim.Ya bu hayatta sıfır kalacağım ya da bu aşkı kazanacağım..Bunun ortası yok,yok!..
Melih: Cesaret... Hayatımda aşkın karşısında 1 kere cesaretliydim sadece.Zaten aşk 2.cesareti vermez kimseye...Yerini ya alışkanlıklara bırakır ya da sevgi arayışlarına... Vazgeçmek... En çok korktuğum kelimelerden biri budur dostum. Çünkü ben çok severim,sahiplenirim ve vazgeçerim. Bana tek cesaret veren şey her vazgeçmenin bir kaybediş olmadığı aslında...
Kaan: Vazgeçtikten sonra acıyı hissetmemek,duyguların kesintisi demektir.Kalbi kırmaya tek bir söz yeterken kırılan kalbi onarmaya onbinlerce söz yetersiz kalır.Bunu daha önce yaşamıştım.Onsuz olmayı sıradan olmaya hep tercih etmişimdir.Sıradanlıktan yeterince uzaklaşabilirsem sıradan yani onsuz yapabilirdim belki.Evlenirseniz size bitmiş,hayattan tat alamayan bir insan gözüyle bakarlar.Hayatınızda bir kadın yok ise sizi eksik görürler.Hep bir ironi içinde gidip gelmişimdir yoksa.Lanet olası normlar olmasa hayat daha da güzel bir hal alabilirdi benim için.
Melih: Kurallar bizler için geçerli olmayan kasıntılar dostum! İnsanlara aslında kendilerinde olmayan özelikleri yüklemek kuralcıların cinayetlerinden biri.Her gece olduğu gibi insanlar üzerinde düşünürüz,dertleşiriz ve güleriz biz. Bizim özgürlüğümüz bu ise kaybettiklerimizin özgürlüğü bizleri kaybetmek aslında.Eğer kaybetme korkusu yaşamayan biri özgürse,biz bu özgürlüğü yaşayamadığımız için aptalız!
Tüm bizlere ve özgürlüğü beceremeyen aptallara içelim dostum!
Siz aslında güzel değilsiniz,sadece biz içinde güzel oluyorsunuz!
Bir başka yazıyla karşılaşmak dileğiyle...
Melih KOTBAŞ
Kaan SÜRMELİ
