Kısa Bir ÖYKÜ

     Kimi insanlar ilgisizlikten ölüyorum ilgi ilgi ilgi diye avaz avaz bağarıp zırvalarken. Ben gayet açık bir dille ilgiden nefret ediyorum. İlgi gösterme bana sevme beni siktir et napıcaksın.


    
     Bir keresinde onu büyük bir parkta ağlarken görmüştüm. İlk defa gördüm. İçim sızladı. Ölümdü sebebide. Bir akrabası için ağlıyordu. Sessizce, usulca başını kendime doğru çevirdim. Onun o hüzünlü göz yaşları beni bile maffetmişti. ''Alakasız yerlerde ızdırap çekmek ızdırabı mı ikiye katlamıştır." Senden sonra beni bir tek geceler anladı, birde sigaramın boynu bükük dumanı. Senden sonra duvarlar ağladı. Birde o kırık dökük barda yazdığım son yazı. Hiç bir zaman okuyamadın. Okuyamayacaksında. Birgün anlayıp kendinden utanırsan, çıkartıp masaya atıcam o yazıyı. İkiye katlansın utancın, yerin dibine gir çıkma bir daha.

      Seni artık ne ben göreyim nede başkası görsün. Görmesin kimse. ''Onbeş dakikalık bir saygı susuşu geçirdim o an. Sonra beynim bu durumu kabullenmeye başladı. Hücrelerime kadar sen diye inliyordum. Buraya gelirken kafamda kurduklarımın hiçbiri olmuyordu. Boş saçmalıklar bendeki hep kurdum, kurdum ve yine kurdum. O andan itibaren kalbimi tamamen kapattığımı ve mantığımı çalıştırmaya başladığımı fark ettim. Şükürler olsun ki çok geç de olsa mantığım halâ yerindeydi ve ben buradayım diyordu.''

     “Bazen sinirden mi ne gözlerim doluyor, sebebi sevgi mi, özlem  mi, yoksa nostalji ihtiyacı mı bilemedim, herhalde alışkanlıktan deyip yatıp uyuyorum..”
Yarım aklım var benim bir sana erdi. O aklımda yarım kaldın sende olsun, zararı yoktu. Değerdi. Kırmaya yüzsüzleştin sanki. Gel, bana anlatma hiç birşeyi bırak yarım kalsın yada al, elinde kalsın ne varsa. Ama  ne varsa götür benden.

     “Sevgi, bir halat tırmananlara yardım eden, usul usul zafere yaklaştıran. Bİrisi düşürse diğerinin hayatta kalması için halatın kesmemek gerekiyor. Ancak Aşk, sevgi kesilemeyecek kadar kalın bir halattı ve sonunda herkes düşerdi. Aptallar sevdikleriyle düşer, kötüler sevdiklerini aşağı çeker.” Ben hangisini yaptım bilemiyorum ama aptal olduğumu, hemde en önde gidenlerinden birisi olduğumu biliyorum

Kafka‘ya sormuşlar:


— “Niçin üzülüyorsun ki? Hiçbir eksiğin yok!”


“Haklısın!” diye cevap verir; “Hiçbir eksiğim yok kendimden gayrı!”
 Benimkisi öyle birşeydi işte. Kimse kimsenin iç dünyasını bilemezdi. Dışı güçlü, içi yarım kalanlardık biz.

     ''Al işte sigaramda bitti.'' Ne diyebilirim ki daha...

Haydi Cav. Beni bana bırakın bu gece.
Seviliyorsunuz.

Bu arada bu şarkıda o ara lanet olası barda çalıyordu.